Rozdział 14 cz.2

               
            Nadal siedzieliśmy na kanapie, oglądając komedie. W mojej głowię tylko był widok jak Niall pochłaniał popcorn i uśmiech uroczego Malika. Ale on naprawdę pięknie się uśmiecha, jego piękne czekoladowe tęczówki, które obserwują każdy nie spokojny ruch. Jego malinowe usta, które pewnie doskonale całują. Boże, Perrie ma cholerne szczęście. Ale ja mam chyba najlepsze. W końcu mogę powiedzieć że mój blondyn Całuję nieziemsko, a jego niebieskie tęczówki skupiają uwagę na mnie. Przecież to cudowna wiadomość, że w końcu mogę z nim być prawda? Tak długo czekałam na to zdarzenie, i tak długo skupiałam uwagę na tych dwóch kochanych prze uroczych chłopakach że zapomniałam o mojej siostrze która teraz pewnie siedzi z laptopem na kolanach i czeka aż Nasz Tata po nią przyjedzie.

- Ja pójdę zobaczyć co tam u Kingi dobrze?- szepnęłam chłopakowi na ucho i lekko go pocałował w policzek, on jedynie kiwnął głową że się zgadza.

Ja serio nie chciałam jej skazywać, na zakazaną miłość, jak Adam i Ewa. Ale przecież ma siedemnaście lat i znajdzie tego jedynego, czy coś. Gdy już wdrapała się po schodach do góry, lekko zapukałam do naszego pokoju właśnie dlaczego pukałam? Mogłabym wparować z Niall'em całując się i dalej nie zważałabym uwagi że ona jest. Dobra nie będę taka chamska dla niej. 
Wystawiłam lekko głowę i spojrzałam na łózko. Czekajcie czy ona płakała?

- Hej mała, co robisz?- zapytałam z troską i usiadłam obok niej, zobaczyłam że trzymała w ramce zdjęcie jej i Zuzy. Tak tęskniłam za nią, a moja młodsza siostra najbardziej, nie dziwie jej się skoro więcej z nią przeszła niż ja.

- hmm.-westchnęła ciężko.-To pierwsze zdjęcie było cztery miesiące temu jak Zuzce się zachciało Sweet Fotek.- uśmiechnęła się pod nosem-A to drugie było w LA wtedy co byłyśmy na kacu, chodź wypiłyśmy tylko pięć drinków, wtedy Tata myślał że dostanie szału.

- A tak pamiętam, co dzwoniłaś do mnie ze śmiechem że tata zaraz padnie trupem.- roześmiałam się, biorąc zdjęcie do swoich rąk, delikatnie opuszkami palców przejechałam po szybie. To takie inne uczucie, takie dziwne.

- Ona jest dziwna.- wskazała na blondynkę.- Ma tylko dwadzieścia cztery lata, a ja jestem od niej młodsza o siedem lat, a zachowujemy się jak najlepsze przyjaciółki, i co lepsze pozwala mi pić dziwne nie?- jęknęła z przerażenia. 

- Przecież jesteście nimi, i jesteście siostrami na dodatek, a Zuza jest szalona więc się nie dziwnie, jeżeli w grę wchodzi alkohol to salutuje, byle by się z kimś napić, nie to że jest pijaczką jak mama. Ona jest Inna, ale cudowna nie prawdaż?- spojrzałam na Kim i zobaczyłam jej piękne lazurowe oczy, miała najpiękniejsze oczęta z całej rodziny.- A co z Loczkiem?

- Nic nie ma, uznałam że to nie ma sensu. Nie przyjął tego dobrze bo siedzi obrażony w swoim pokoju, ale ja się czuję wyśmienicie Dziękuje.- objąłam ją ramieniem a ona bardziej się we mnie wtuliła. 

                                              **

 - Esme, Kinga! Wasz tata przyszedł.- zawołał Niall, od razu zebrałam się z łózka i pomogłam Kindze przy walizce. Gdy już zeszłyśmy na dół Brunetka pobiegła do Ojca i rzuciła mu się na szyję. Tęskniła.

- Tylko opiekuj się nią dobrze? Jest szalona- objęłam Kingę i pocałowałam ją we włosy, Niall'er objął mnie w pasie i przybliżył do siebie.

- Dobrze.- odparł.- Na pewno nie chcesz ze mną pogadać?- zapytał

- Nie mamy o czym.- uśmiechnęłam się w stronę siostry.- Pisz jak byś chciała iść na zakupy, albo coś.- puściłam jej oczko i zamknęłam drzwi.


 Poczułam pustkę, ale też jakby ktoś mi zdjął ciężar. Głupio mi było że na nią się darłam. Ale nie mogłam jej wychowywać, prawda? Za niedługo ja  będę miała dziecko, ale jeszcze nie teraz bo po co? A właśnie co ze szkołą? Co z moją pracą jako modelka? Przecież jeżeli, mogłabym nią być musiałabym zrezygnować ze szkoły. Pewnie teraz jak wrócę do szkoły, nauczyciele nie dadzą mi spokoju i będą mówić " nie obchodzi mnie to że jesteś z Niall'em Horan'em" JEZU. Pan od Matematyki mnie wkurzam, nie wiem w czym gościu ma problem ale przez te trzy dni czepiałam się niczego, nie wiem on się we mnie zakochał czy coś? Not lajf z niego normalnie. Uwalił by się Emily która siedzi w pierwszej ławce i maluję paznokcie na różowo, a nie mnie. 

Dochodziła już dwudziesta trzecia, Daddy zarządził że pora kłaść się do łóżek, z czego ja się nie cieszyłam. Bo byłam sama w pokoju. Jak już znowu po raz trzeci weszłam do góry po tych durnych schodach, stanęłam z Niall'em przed Moim pokojem. 

- To dobranoc.- Powiedział i mnie pocałował w policzek.- Wiesz będę spał sam, w tym dużym zimnym łóżku.- drażnił się ze mną. Nie mógł od razu wejść ze mną do któregoś z pokoi i położyć się ze mną?


- To może chcesz spać ze mną?- zapytałam i spojrzałam na niego, trzymając cały czas jego palce.- No wiesz nie to że chcę ci złożyć jakieś seksualne propozycję.- zaprzeczyłam 

- Serio? Podzielisz się ze mną twoim łóżkiem?- uśmiechnął się cwaniacko.

- A wiesz co? Masz rację po co będziemy spali w moim łóżku, możemy iść do twojego.- Pociągnęłam go bardzo mocno za sobą i wparowałam do jego pokoju, Blondyn przekręcił kluczyk w drzwiach i rzucił się na moje usta. Całował je zachłannie, jakby miał mnie zaraz stracić. 

- Pragnę cie tej nocy.- wysyczał z czego ja lekko drgnęłam z podniecenia. Chwyciłam go za włosy bawiąc się nimi, a on podniósł mnie do góry, zaplątałam  nogi w okół jego pasa. Oparł mnie o ściany i zaczął mizdżyć moją szyję. Jęknęłam cicho i znowu obdarowałam go gorącym buziakiem. Niall położył mnie na łóżku dalej całując, jego prawa ręka zjechała na moje biodro a drugą podtrzymywał moją szyję. 

- Niall, nie teraz.- Przerwałam chłopakowi, był wyraźnie zaskoczony.- z myślą co przeżyłeś z Rose, nie byłabym taka dobra.- speszyłam się, nie myślałam o Rose, że jest jakoś lepsza. Po prostu ja nie miałam nigdy do czynienia w stosunkach intymnych. A na samą myśl że on i Rose. Fu!

- Ja z Rose nigdy tego nie robiłem.- odparł, zdziwiłam się przecież Harry i reszta mówili że on, i ona cały czas. Dzień w dzień. Kurwa mać.

- Ale chłopcy, no Harry!- nie wiedziałam co powiedzieć głupio mi było. 

- To że, z nią byłem w jednym pokoju nie znaczy że, no wiesz coś było. Postanowiłem z nią że ja nie chcę się kochać skoro to jest ustawione.- przewrócił oczami, był speszony. Brawo kurwa Esme. Po co wyjechałaś z Tą Rosę?



- Ja przepraszam, nie chciałam- jęknęłam, spojrzałam mu w oczy. Głupio się poczułam.- Idę się wykąpać.

Poszłam do łazienki, zaczęłam się rozbierać. Jak już skończyłam weszłam pod prysznic. Przekręciłam kurek z ciepło wodą, aż w końcu poczułam krople na mojej twarzy.

Najlepiej się chyba myśli pod ciepłą wodą prawda? A co ja tu mam do myślenia, moje życie się poprawia stanowczo. Jak na razie nie muszę się martwić o Kingę, Mamę, Harr'ego. Niall jest mój, a reszta daje sobie radę. Jak coś to zamkniemy ich z Liam'em w klatce dla psów. To jedyne rozwiązanie. 
Źle się czuje, z tym że wspomniałam o Rose, która teraz promuję swoją nową piosenkę. Od kiedy ona umie śpiewać? Mniejsza o TO. Mój tata nie zakaże mi się widywać z chłopcami bo jestem pełnoletnia, i nie ma nade mną prawa. Co znaczy że jestem głupia bo nie chciałam z nim pogadać.. Ani nie chciałam pogadać z Harry'm. O mamo! Dlaczego on mi cały czas siedzi w głowię. Nie powinnam o tym myśleć, ale ja wciąż go... no ja go... Kocham. Nie umiem się od kochać w kimś tak łatwo. To przez jego zielone Oczy, które jedynie my ten kolor w tym domu posiadamy. Dlatego że jesteśmy z tego samego rocznika. I ponieważ lubię macać jego loki? Poczekajcie, czyli już chyba z cztery problemy mam z głowy. Tylko jeszcze gadka z Loczkiem i co ze szkołą i tą Carą. Ciekawa jestem kiedy zadzwoni. Ale to zostawię na później.

Wyszłam z pod prysznica, i otarłam się miękkim ręcznikiem. Założyłam na siebie koszulę Niall'a którą mam już od roku, i spodenki. Weszłam do pokoju, o dziwo Horan już spał. Postanowiłam iść się jeszcze napić, a później wrócić do łóżka i bardzo mocno przytulić Nialla.

Zeszłam schodami na dół, było ciemno. Po omacku zaświeciłam światło. Pierwsze co zobaczyłam to Harr'ego który od razu na mój widok otarł swoje łzy.
Stałam w bezruchu. To byłyby najlepszy moment żeby uciec, i nie zapytać się co się stało. Ale ja jestem opiekuńcza i muszę wszystko wiedzieć. 

- Hazz? Czy wszystko gra?- podeszłam bliżej chłopaka, chciałam położyć rękę na jego ramieniu, ale zerwał się z krzesła, ocierając resztę swoich łez pokiwał że wszystko w porządku.

- Tak, ym jest ok.- wymamrotał, patrząc się na mnie. Nogi się pode mną ugięły. Jego oczy były czerwone, był prawie cały mokry. Co jest nie tak z nim.- Po prostu, przepraszam.- wyszeptał, stałam dalej patrząc na niego. Mój żołądek momentalnie podleciał do krtani.

- Harry ja... ci Wybaczyłam.- odparłam, i uśmiechnęłam się lekko. Czy to na prawdę było możliwe, że dalej cholernie na niego lecę, a w moim brzuchu pojawiły się motylki?

- Nie przejmuj się że płaczę, dobrze? Po prostu zlekceważ to. Pieprz mnie, idź.- wymamrotał, a w jego oczach znowu pokazał się łzy. Gdyby nie to że to jest poważna sprawa pieprz mnie brzmiałoby jedno znacznie. if you know, what's i mean.

- Nie będę cię pieprzyć.- zaśmiała się.- jesteś moim przyjacielem, i wciąż cię kocham i szaleje za tobą.- powiedziałam jednoznacznie i wzruszyłam ramionami. Moje usta utworzyły wąską linie. Ja musiałam mu to powiedzieć, bo siedziałoby to we mnie. Chłopak się nie odezwał tylko spojrzał na mnie. Czy on płacze przez zemnie? Przez to że mnie kocha?

- Wtedy kiedy przyszedłem w nocy do was spać.- zaczął.- Brałem narkotyki, krew w żyłach mi podskoczyła i nie kontrolowałem tego.- jąkał się.- Es to jest trudne. Patrze na Ciebie, widzę twoje szczęście w oczach jak jesteś z Niall'em. Postanowiłem że się od wale raz na zawsze. Wciągałem te narkotyki, z myślą że zapomnę o tobie i się od kochałam. Tak jakbyś była tylko moim zauroczeniem. Ale nie pomagało! Cały czas byłaś w mojej głowie, po prostu cały czas. Swoim uśmiechem zajęłaś mój mózg.- włosy na ręce stanęły mi dęba, przecież czegoś takiego nie słyszy się na co dzień. Z wrażenia musiałam usiąść, wzięłam krzesło i postawiłam je przed Nim, następnie usiadłam na nim. Wzięłam jego ręce i bardzo mocno je ścisnęłam.- Nie dam rady...Nie mogę się od kochać.- powiedziała, i bardziej śćisknął moją dłoń. 

- Dlaczego się trułeś, Harry? Wiesz że to szkodliwe?- nie mogłam go nie opieprzyć, martwię o niego i jakby umarł to jakaś cząstka we mnie również- Przecież jakby ci się coś stało... Ja bym.. ja bym.- nie zdążyłam powiedzieć bo poczułam ciepłe usta Harr'ego. Wiem że jestem z Niall'em, ale dalej mam do niego słabość. Wiem że źle zrobiłam, pozwalając mu się pocałować. Ale no...

- Jesteś taka piękna.- powiedział w połowie całusa. Uśmiechnęłam się, w moim sercu poczułam spokój. Spokojnie było. Gdy już się oderwaliśmy od swoich ust. razem z Harry'm wstaliśmy, i poszliśmy do góry. 

- Utulisz mnie do snu?- zapytał, i zmarszczył brwi. 

- Tak, śmigaj. Zaraz będę.- odparłam, i poczekałam aż Harry się rozbierze. Na prawdę nie chciałam go widzieć w samych bokserkach.

- Już.- Weszłam do środka, Harry był przykryty kołdrą, jedynie co wystawało z pod kołdry to jego czekoladowe loki. Ległam obok niego, i bardzo mocno go przytulił. Harry złapał moje nadgarstki, i splątał nasze dłonie. Był ciepły, położył głowę w zagłębieniu mojej szyi, i zasnął. Poczekałam dobre dzieśieć minut żeby się nie obudził. Wyszłam zamykając drzwi za sobą. 

Spokojnie weszłam, do Niall'a pokoju i weszłam pod kołdrę. Był plecami od wróconymi do mnie. Jak miałam go przytulić? Również odwróciłam się plecami, zamknęłam oczy. Chciałam zasnąć. Niall się poruczył i bardzo mocno mnie przytulił, jedną ręką obejmował moje biodra, a drugą złączył z moją 

- Kocham cię...- Wyszeptał.

                                            ***

 Dzisiaj był ostatni dzień, kiedy widzę się z Niallem. Żeby nie marnować kilku sekund na leżeniu w łóżku, bez chłopaka który pewnie je śniadanie, postanowiłam wstać, i zejść na dół. Wiecie, jeżeli Niall ma nóż w ręku to zły pomysł, bo czasami się mu zapomina że ma ostre narzędzie w dłoni, i wymachuje nim na prawo i lewo.  Tym sposobem, pięknego Poranku obudził mnie Pan Czekoladowe Oczy, który darł się na cały dom, ponieważ Niall mu przez przypadek wbił nóż w dłoń.  Nie miał aż takiej strasznej rany, trochę krwi i tyle.

Ubrałam na siebie jeansową koszule, i czarne rurki. Na nogi założyłam miętowe  vansy. Poszłam do łazienki, obmyłam twarz wodą i przeczesałam lekko włosy palcami. Byłam gotowa. Zeszłam na dół, modliłam się w duchu żeby tylko noże nie latały w powietrzu. Otworzyłam lekko drzwi, w kuchni panował spokój i Harmonia. Uśmiechnęłam się pod nosem. Przy stole siedzieli wszyscy.

Było bardzo dużo jedzenia począwszy od Gofrów, do naleśników z bitą śmietaną. Oh Daddy nie potrzebnie się trudził. Na początku stołu, od drzwi siedział Pan czekoladowe oczy którego od razu przywitałam całusem w policzek, następny był Louis, również go pocałował w policzek. Z uśmiechem na ustach podeszłam do Horana, Pocałowałam go bardzo namiętnie w usta, z czego chłopcy zaczęli wiwatować. Payne'iego bardzo mocno przytuliłam, i cmoknęłam w policzek. Ostatnim był Harry. Chyba się nie spodziewał że jego też pocałuję, bo jak moje wargi wylądowały na jego policzku od razu się zarumienił... Awww Bardzo słodko to wyglądało.

-  Witaj piękna, jak się spało?- Usiadłam na Krześle naprzeciwko Payne'iego. Posłałam mu uśmiech.

- Bardzo dobrze, tylko Niall się trochę kopie w nocy.- zachichotałam i spojrzałam na Blondyna. Chyba w ogólnie się tym nie przejął co powiedziałam. Jedynie posłał mi całusa w powietrzu. 

- A no tak, właśnie dlatego śpi sam.- zaprotestował Zayn i dalej jadł gofry.

Wzięłam jednego gofra i zaczęłam go powoli przeżuwać, no nie powiem nic. Liam się zajebiście postarał.

- No Liam'iś spisałeś się.- powiedziałam w połowię kęsa.

- Ale to nie ja.- zaprzeczył. 

- To kto?- zapytałam z ciekawości, czekajcie stawiam na Zayna.

-J-a-a.- Zdziwiłam się, nagle Harry się odezwał, ja nie miałam bladego pojęcia że on tak dobrze gotuję. A może on jednak zostanie moim mężem co ? Zaśmiałam się sama pod nosem.

- No Curly chyba bardziej się w tobie zakochuje. - wytelepałam, patrząc na niego i przygryzając wargę. Loczek się znowu zarumienił to wyglądało słodziej niż na początku.  

- Ej no! - jęknął Niall'er.- Ranisz mnie Pani "Idę na Modelkę"


Po tych słowach, poczułam wibrację w kieszeni. Pomyślałam że dodałam znowu jakiegoś bez sensownego esemesa. Ale to cały czas wibrowało. Wyciągnęłam telefon, numer był nie znajomy. Bez wahania odebrałam, przyłożyłam telefon do ucha:

- Tak słucham?- zapytałam, uciszając chłopców

-Esme Goldhope?-  odezwał się głos Kobiety po drugiej stronie.

- Tak...- jęknęłam

- Tu Cara, twoja siostra dała mi na Ciebie namiary. Słyszałam że chcesz czegoś spróbować. Przepraszam że dzwonie dopiero teraz, ale miałam sesję i takie tam.- Prychnęła. Byłam pewna że się właśnie szczerze szczerzyła.

- Umm.. Tak dokładnie, tylko że ja jestem w Londynie i....

- Doskonale!- Krzyknęła.- Ja też jestem w Londynie z całym szefostwem, więc co ty na to że spotkamy się tak o 14.00 w Restauracji u Stiwena?- zaproponowała, wierzcie mi w tamtym momencie wyglądałam jakbym była dwu latką i dostała wielkiego lizaka. Moje oczy się zabłysknęły. Dokładnie wiedziałam gdzie była ta restauracja.. Pewnego wieczoru poszłam tam.. um.. z Harrym.

- No to jesteśmy umówione.- pischnęła.- Do zobaczenia.- rozłączyłam się i spojrzałam na chłopców, którzy patrzyli się mnie wielkimi oczami.


-AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!- zaczęłam krzyczeć i biegać po domu.

 Moje szczęście było nie do opisania. Czułam się jakbym wygrała w Totka! Albo lepiej. Po pięciu minutach usiadałam w spokoju i opanowaniu na krześle, Chłopcy dalej się patrzyli ze zdziwioną miną. 

-Więc...- Zaczęłam, ale szczerze nie mogłam uwierzyć. 

- Więc?- powtórzył Pan czekoladowe oczy. 

- Dzwoniła Cara.- znowu postanowiłam zacząć ale tym razem skończyć ten monolog.- Dzisiaj o czternastej idę z nią na spotkanie.- odpowiedziałam z Bannanem na buzi.


                      Po sekundzie jedynie to co widziałam było śmiech, owację na stojąco, przytulanie i całowanie w mój policzek, miłe słówka od Niall'a które zakończyły się namiętnym pocałunkiem i Najszczerszy uśmiech Harr'ego. 

                                                  ***
                    
  Wszystko szło po mojej myśli i nikt nie mógł tego zepsuć. Ale raczej Niall już zepsuł. Chciałam żeby szedł ze mną na spotkanie gdyż nie chciałam być samotna. I w ogólne. Ale niestety tak się okazało że dzisiaj jest Niedziela i Horan musiał jechać do Irlandii. No wiecie rodzina i te obowiązki. Lou pojechał do Eleanor tak samo jak pozostała dwójka. A Harry jak to Harry chciał zostać sam. Jak już się pożegnałam z Niall'em co nie było łatwe, bo bardzo trudne szczególnie że mi go brakuję teraz najbardziej, miałam godzinkę do wyjścia z ich prywatnego domu, a później wróciłabym do siebie. 

Po szybkiej kąpieli, ubrałam na siebie Link. Moje brązowe włosy rozpuściłam i przeczesałam szczotką, żeby wyglądały naturalniej. Na usta nałożyłam błyszczyk oczy pomalowałam eyelinerem i tuszem do rzęs. W końcu wyglądałam przyzwoicie. Przeglądnęłam się jeszcze raz w lusterku i wyszłam z łazienki po torebkę. Włożyłam do niej klucze, portfel i telefon. 

Powoli zeszłam na dół, miałam jeszcze półtory godziny do wyjścia, z czego dojechanie na miejsce zajęłoby mi koło dwudziestu minut. Skierowałam się do salonu. Harold siedział rozłożony na kanapie i przegryzał ciastka. Uśmiechnęłam się pod nosem, i usiadłam obok niego. Nie chce żeby został sam dzisiaj na noc. Boję się o niego, myślałam że pójdzie ze mną na spotkanie z Carą, a później pojedzie ze mną do mnie. Tak jak przyjaciel z przyjaciółka nic wielkiego. 

- Hazz, chcesz się marnować przed telewizorem?- zapytałam biorąc chłopakowi paczkę ciastek po które chciał dostać. 

- Yhym..- wymruczał i nie przerywając szukał po omacku ciastek. Jak już spostrzegł że je zabrałam, przyciszył telewizor i odwrócił się w moją stronę. W jego oczach pojawiły się iskierki.- Mmmm tak pięknie wyglądasz.- jęknął.- a teraz oddawaj ciach!- zaśmiał się i chciał je wziąść ale ja sprytna, zamknęłam opakowanie i rzuciłam na drugie łózko . A znając Harolda nie pójdzie po nie.- Oj nie dobrze zrobiłaś.- Znowu ta jego gadka, i te jego oczy przy których padam. 

- Harry?- zapytałam niepewnie.- Brałeś narkotyki? ZNOWU?- Harry był widocznie tym rozśmieszony, bo od razu wybuchnął śmiechem. Okej.

- Trochę Wciągnąłem. Widać?- zapytał rozkojarzony. Co miałam mu powiedzieć? wyglądasz wyśmienicie? Jasne.

- Tak Harry.- powiedziałam poważnie. Skrzyżowałam ręce na klatce piersiowej i spojrzałam na niego z pod byka.

- Ughh..- jęknął.- Przepraszam Es, nie chciałem no! - przyznał

- Wiesz jak się czuję?- zapytałam.- Trujesz się przez zemnie, a nie pomyślałeś że mnie to też w jakiś sposób niszczy? Na serio?- zanuciłam.

- Już nie będę, obiecuję!- spojrzał na mnie miną pieska.- Ale pod jednym warunkiem.- skinęłam głową że się zgadzam.

- Pójdziemy dzisiaj na imprezę, do mojego znajomego Okey?- zapytał z nutką podekscytowania. 

- Mam spotkanie.- wyjęczałam.- Ale po nim możemy iść, i od razu mówię że zabieram cię po Imprezie do Siebie! Rozumiano?- Pogroziłam palcem

- Jak słońce Es.!- Musnął mnie w policzek.- A Teraz uśmiech, muszę się tobą pochwalić.- wyszczerzył sie i wyciągnął I'Phona

- Co?- zaśmiałam się. - Robisz zdjęcia?

- Tak! No uśmiechnij się!.- Zarządził. Zrobiłam jakąś głupią minę, nawet nie zwracałam na to uwagi. W końcu cieszyłam się że jesteśmy dalej przyjaciółmi. 

-Haahhaha patrz!- Styles pokaz mi zdjęcie, które od razu wysłał na Twittera z dopiskiem
"Hey, Hesme wróciło :) xx Kocham cię Es"
Spojrzałam na niego moimi zielonymi oczkami, i go szczerze przytuliłam. 

- Ja Ciebie też Hazz.- musnęłam go w usta. Wcale nie żałowałam że znowu się tak świetnie dogadujemy. Brakowało mi tego. Brakowało mi tego że zawsze mogłam na niego liczyć, ale jednak on jest taki jak zawsze. Przyjacielski, i teraz wiem że on nigdy się w stosunku co do mnie nie zmieni. Ale ja chyba, go ostatnio odrzuciłam i pomimo tych wszystkich kiepskich chwil nie żałuję że dalej mam z nim kontakt. I wiem już po co żyć, bo takich przyjaciół nie znajdziesz tak naglę. Tylko wtedy kiedy jesteś sama. Oni Zjawili się przy mnie kiedy potrzebowałam miłości, przyjaciół i kogoś kto mnie wysłucha. To jest na prawdę piękne. Nie żałuję że poszłam tam do tego klubu, gdzie poznałam Horana. Który mnie przedstawił najpierw Hazzie, bo był dla niego ważny. A później pozostałym. Przeważnie Harry wie o wszystkim, i jak długo już go znam. Nie pisknął ani słowa nikomu. Tak wiele mu zawdzięczam. 

Jedna nowa irterakcja:

@Niall_Officiall Widzę że pięknie się beze mnie bawicie, Harry ale Eiall jest Oficialnyxxx :)"

@Esme_Goldhope podała dalej post @Harry_Styles
" Hey, Hesme wróciło :) xx Kocham cię Es"

@Esme_Goldhope  @Niall_Officiall "No nie bądz taki zazdrosny Niall'er przecież Jestem twoją dziewczyną xx"

@Niall_Officiall @Esme_Goldhope " Wiem że jesteś moją dziewczyną, i się cieszę xxx Ale tak czy tak pięknę zdjęcie Kochanie"

@Esme_Goldhope @Niall_Officiall " Esme przestań pisać z Niall'em twoim chłopakiem xoxo musimy już iść, możesz popatrzeć na mnie a nie śmiać się ciągne do Telefonu? "

@Harry_Styles @Niall_Officiall "  No dobrze Harry. Ale mnie już nie śturchaj, bo cię do domu nie wpuszczę.. Kocham cię Niall xx"

@Esme_Goldhope @Harry_Styles "Gdzie idziecie o czym ja nie wiem? :O a z resztą xx już tęsnkie"


 



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-
 

 Cześć czołem :D Vas Happenin? haahahaha :d więc tak uwinęłam się z rozdziałem :) dziękuję za wszystkie komentarze :D Huhuhu dużo ich x nie chce was męczyć :D Więc tak jak obiecałam 20kom=nowy Rozdział <3 Dziękuje że tyle was tu jest <3 Ogólnie cieszę się że czyta ktoś moje wypociny xx Huh :D Zapraszam was na Ask'a gdzie będziecie mogli porozmawiać z Bohaterami :) Ponad 8 tyś wyświetleń to bardzo dużo <3 Kocham kocham kocham was <3 I zachęcam do polecania mojego bloga <3